ความฝันของเด็กชายผู้ไม่เรียนต่อ

                                                                                                 คำนำ                                                                                                                                                                                                                        ย้อนไปเมื่อ พ.ศ. 2551  ผมได้เรียนจบชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น  เพื่อนๆหลายคนมีความฝันเพื่อจะได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ตนต้องการเพื่อที่จะมีประสบการณ์ในสาขาอาชีพที่ตนจะทำในอนาคตเมื่อเรียนจบไป และแตกต่างกันไปตามความชอบความถนัดของแต่ละคน แต่สำหรับผมเองแล้วเมื่อผมได้เรียนจบแค่มัธยมศึกษาปีที่3 และในขณะที่ผมจะเรียนต่อมัธยมปลายนั้นผมมีความคิดที่แตกต่างจากความคิดของเพื่อนรุ่นเดียวกันอย่างมากมาย ที่เด็กอายุยังไม่ถึง18 จะคิดได้นั่นคือความฝันจริงๆของผมไม่ใช่การเรียนต่อแต่เป็นความฝันที่การเรียนในระบบที่ไม่มีให้นั่นคือประสบการณ์ชีวิตนอกระบบการศึกษามีให้ และอิสระที่จะเริ่มเรียนรู้ชีวิตด้วยตนเอง และนี่คือจุดเริ่มต้นของผมที่จะได้นำมาเล่าให้ฟังในหนังสือเล่มนี้ครับว่าความฝันของคนที่ไม่ได้เรียนต่ออย่างผมคืออะไร และก้าวเดินต่อไปกับความฝันของเด็กชายผู้ไม่เรียนต่อจะเป็นอย่างไรเชิญอ่านได้เลยครับ