วันอังคารที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2561

บทที่ 4 งานใหม่กับชีวิตใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม


เมื่อผมนั่งรถเมล์กับแม่มาได้สักพัก แม่บอกผมว่าถึงห้างแล้วนะลูก แล้วลุกขึ้นกดกริ่ง แล้วรถเมล์ก็จอดตรงป้ายห้างเซ็นทรัล เมื่อประตูรถเมล์เปิดเสียงอึกทึกครึกโครมก็ดังขึ้นมาปะทะหูทั้งสองข้างของผมอย่างไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับผู้คนมากมายที่พร้อมจะขึ้นรถเมล์ได้ทุกเมื่อ แต่เสียงกระเป๋ารถเมล์ห้ามปรามเอาไว้ว่า ให้คนข้างบนรถลงก่อนนะคะ แล้วค่อยขึ้นมาค่ะ ผมกับแม่จึงลงมาได้อย่างสะดวกแต่ต้องเบียดเสียดกับผู้คนมากมายเพื่อที่จะเข้าห้าง พรึ่บ เสียงเสียงผลักประตูก็เปิดออก โหววว แม่ครับข้างในห้างนี่มันช่างสวยงามเหมือนที่ผมคิดและจินตนาการเอาไว้เลย และแอร์ในห้างก็เย็นฉ่ำกว่าแอร์ในรถเมล์มาก ในห้างนี้ล้วนแต่สิ่งตื่นตาตื่นใจและแสงสีไฟที่สวยงามและเสียงคนร้องเพลงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งห้าง   วู้วว ว้าว กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด อุ๊ยย แสบแก้วหูจังเด็กชายตกใจและเผลอร้องอุทานขึ้นมา โอ้โหคนมาดูอย่างมากมายแน่นถนัดแทบไม่มีที่ว่างให้เดินเลย  สายตาทุกคู่ของผู้คนต่างจ้องมองไปบนเวที แม่ครับทำไมนักร้องคนนี้หล่อจังขาวมากเหมือนที่เห็นในโทรทัศน์เลยครับ เขาไม่ใช่นักร้องหรอกจ่ะลูกเขาเป็นดาราจ่ะแม่กล่าว  นอกจากเขาจะมีหน้าตาที่หล่อแล้วยังร้องเพลงเพราะอีกด้วยนะครับ จึงไม่แปลกใจที่ใครๆก็ชอบเขา เด็กชายกล่าว แต่ยังดูได้ไม่นานนัก หมับ คุณแม่จับมือของเด็กชายแล้วรีบเดินออกมาเพราะต้องไปซื้อของต่อที่ชั้นG  ขณะที่แม่จูงมือเดินนำหน้า สายตาที่สงสัยของเด็กชายก็มองไปทั่ว ท่ามกลางผู้คนมากมายเดินไปเดินมา ถึงแล้วจ่ะบันไดเลื่อนที่จะลงไปยังชั้น G คึกคัก คึกคัก วืดดดด ว้าววว นี่หรอที่เขาเรียกว่าบันไดเลื่อน ตื่นเต้นจังเพิ่งเคยเห็นบันไดเลื่อนเป็นครั้งแรก เสียงเด็กน้อยดัง จนคนรอบข้างๆมองมาด้วยสายตาแปลกๆ จนต้องเก็บอาการและยืนใกล้ๆแม่  ชั้น G ที่นี่มีท็อปซุปเปอร์มาร์เก็ตแม่กล่าว   ว้าว ว้าว เสียงอุทานดังขึ้นอีกครั้ง ด้วยความตื่นเต้นของเด็กชายที่ไม่เคยเห็นผักและผลไม้มากมายขนาดนี้มาก่อนแต่ละอย่างก็น่ากินน่าทานทั้งนั้นเลย เข้าไปข้างในกันเถอะคิณแม่จะพาไปเลือกผักผลไม้กับอาหารในรายการ ครับผมแม่ ผมเดินตามหลังแม่เข้าไปจับและดมกลิ่นและบีบๆ และแล้วเสียงดุของผู้เป็นแม่ก็ดังขึ้น อย่าดมนะจ๊ะลูก อย่าบีบ เพราะเดี๋ยวเขาจะว่าเอานะ ครับแม่เด็กชายขานรับ และเดินตามหลังแม่พร้อมกับถือตะกร้าหนึ่งใบ พอนึกแล้วจู่ๆก็อดขำออกมาไม่ได้นี่เราเองก็โตมากแล้วนะแต่ยังทำตัวเหมือนเด็กอยู่ได้  แต่ผมก็ยังเด็กนี่นาผมพลางบ่นพรึมพรำกับตัวเองและคิดไปเรื่อยเปื่อย สายตาของผมมองตามเมื่อคุณแม่ที่เดินไปในโซนของสดแล้วสองมือคู่นั้นบรรจงเลือกผักอย่างช่ำชอง ที่นี่มีทั้งผักคะน้า ผักกาด มะเขือเทศ และฟักทอง และข้างๆก็มีน่องไก่ กับเนื้อสัตว์อีก มีทั้งแบบสดและแบบแช่แข็ง รวมทั้งของจิปาถะอีกมากมายนับไม่ถ้วน คิณจ๊ะแม่พูดพร้อมหยิบผักที่เลือกไว้หลายอย่างใส่ในตะกร้าที่ผมถืออยู่ ว้า ของในตะกร้าเริ่มเยอะแล้วสิทำไงดีนะ  และสายตาของผมก็เหลือบไปเห็นรถเข็นคันหนึ่งว่างจอดอยู่ไม่ไกล คนทั่วไปที่นี่ส่วนใหญ่ใช้รถเข็นกันระหว่างซื้อของกันทั้งนั้น ผมไปเอารถเข็นก่อนนะครับแม่ ด้วยความหนักเมื่อมาถึงรถเข็นเด็กชายจึงนำของในตระกร้าหยิบใส่ทันที  เฮ้อ มีรถเข็นนี่สบายจริงๆ  กึก กึก รถเข็นมาแล้วครับแม่ จ่ะแม่ตอบพร้อมกับเอาผักที่เลือกหลายอันใส่เพิ่มในรถเข็น คิณเดี๋ยวเราไปซื้อแหนมให้แม่กันเดี๋ยวจะลืม ครับแม่เด็กชายตอบรับพร้อมกับเข็นรถเดินตามไป เก่งจังเลยนะครับ จำของที่จะซื้อได้เกือบทั้งหมด เสียงเอ่ยชมของเด็กชายทำให้ผู้เป็นแม่ผมก็ยิ้มออกมา เฮ้อแม่ซื้อของทั้งหมดครบแล้วจ่ะ ลูกคิณอยากกินอะไรไหมจ๊ะ เดี๋ยวแม่พาไปกิน  ครับแม่แต่ผมขอคิดก่อนนะว่าอยากกินอะไร  คิดเงินเชิญเครื่องนี้ได้ค่ะ  เสียงของพนักงานสาวประจำเครื่องคิดเงินกล่าวทักทายพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เด็กชายไม่รอช้ารีบเข็นรถเข้าไปแล้วหยิบของในรถเข็นออกมาอย่างรวดเร็ว มีบัตรสมาชิกไหมค่ะ ไม่มีค่ะผู้เป็นแม่ตอบ ตี๊ด ตี๊ด เสียงยิงบาร์โค๊ดดังขึ้นหลายรอบ รวมทั้งหมด 437 บาทค่ะ เสียงพนักงานกล่าว  แม่ดูรายการหน้าจอพร้อมกับหยิบเงินออกมา รับมา 500 บาท รับเงินสดมา 500 บาทถ้วนนะคะ  ตึกแป๊ก เสียงลิ้นชักใส่เงินก็เด้งออกมา ใบเสร็จพร้อมเงินทอน 63 บาทค่ะ ขอบคุณที่ใช้บริการนะคะ โอกาศหน้าเชิญใหม่ค่ะ เดี๋ยวผมถือถุงเองครับแม่จะได้ไม่หนัก ขอบคุณจ่ะคิณแม่กล่าวพร้อมกับยิ้มออกมาอีกครั้ง  ระหว่างที่เดินออกมาเรื่อยๆผมก็คิดออกแล้วว่าจะกินอะไรดี แล้วเด็กชายพูดว่าอยากกินไก่ทอดเคเอฟซีครับแม่ ผมเห็นในโทรทัศน์มาตั้งแต่เด็กแล้วแต่ไม่เคยมีโอกาสได้กินเลยสักครั้งในชีวิต ผมดีใจมากเพราะรู้ว่านี่คือครั้งแรกในชีวิตของผมที่ได้กินทอดไก่เคเอฟซี จ่ะเราไปกันเถอะลูก เอ่อ ขอโทษนะคะร้านเคเอฟซีอยู่ชั้นไหนคะแม่ถาม คุณป้าใส่แว่นแต่งตัวดูดีมีฐานะ ถ้าดิฉันจำไม่ผิดน่าจะอยู่ชั้นG นะคะ  ขอบคุณมากนะคะ ป้าใส่แว่นตอบและยิ้มให้ว่า ไม่เป็นไรค่ะ อยู่ชั้นเดียวกันเลยนะลูก คุณแม่เอ่ยขึ้น เมื่อเดินมาเรื่อยๆผมกับแม่ก็เห็นร้านสีแดงๆ และตัวอักษรภาษาอังกฤษที่มีแสงไฟชัดจ้าว่า เคเอฟซี เย่ร้านเคเอฟซีแล้ว เด็กชายทำท่าดีใจแล้วมองเข้าไปในร้านที่เห็นผู้คนยืนต่อแถวซื้อไก่ทอดเป็นจำนวนมาก นั่นทำให้เด็กชายท้อเป็นอย่างมาก ไก่เคเอฟซีมันต้องอร่อยมากเหมือนโฆษณาในโทรทัศน์แน่ๆเลย กลิ่นไก่ทอดอันหอมหวนก็ลอยมาแตะจมูกของผมทำให้รู้สึกหิวขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งที่ก่อนมาห้างผมก็กินข้าวกับพ่อแม่ไปแล้วรอบหนึ่ง แล้วผมกับแม่ก็ต่อแถวแต่สายมองไปที่ป้ายมีอาหารเกี่ยวกับไก่ทอดเคเอฟซีมากมาย บนป้ายนั้นยังมีเมนูข้าวอยู่ด้วย ว้าวว่าน่ากินทั้งนั้นเลย....  คนแล้วคนเล่าและแล้วก็มาถึงคิวของผมกับแม่ สวัสดีครับเชิญสั่งอาหารได้เลยนะครับ เสียงของพนักงานชายหนุ่มกับใบหน้าหล่อเหลา คิ้วดกหนา กับปากอมชมพูยิ้มแย้มกล่าวทักทาย พร้อมกับสายตาเปล่าประกายมองมาที่ผมอย่างไม่ลดละ แต่ผมสั่งไม่เป็นจึงชี้ไปตามภาพในเมนู  เป็นชุดโดนใจ 3 นะครับ พนักงานชายหนุ่มกล่าวพร้อมทวนรายการอาหาร ให้ผมฟัง ในรายการมี ไก่ทอด 3 ชิ้น เฟรนไฟน์เล็ก 1 แป๊ปซี่แก้ว 1 ครับ ผมอยากกินมันบดด้วยครับแม่ ได้จ่ะคิณ มันบดใหญ่ 43 บาทครับ ทานที่นี่หรือรับกลับดีครับ พนักงานหนุ่มกล่าว ทานที่นี่ครับพี่ แล้วพนักงานหนุ่มหล่อก็จัดอาหารใส่ถาดสีแดงอย่างรวดเร็วคล่องแคล่ว ในชุดมี ไก่ทอด 3 ชิ้นมันบดถ้วยใหญ่ 1 ถ้วย แฟรนไฟน์ขนาดเล็กและแป๊ปซี่ 1 แก้ว พนักงานหนุ่มทวนรายการอาหารอีกครั้งและบอกราคา รวมทั้งหมด165 บาทครับ ชายหนุ่มเอ่ย คุณแม่ของผมก็ล้วงกระเป๋าหยิบแบงค์ 500 ใบสุดท้ายออกมา ผมจึงรับเงินจากแม่ยื่นให้พนักงานหนุ่มคนนั้น  รับเงินมา 500 บาทนะครับ เงินทอน 335 บาทครับ เมื่อรับเงินทอนและอาหารเสร็จแล้วผมกับแม่จึงเดินหาที่นั่ง  ที่นั่งหายากครับเพราะมองไปที่ไหนก็เห็นคนนั่งกันเต็มหมด  มีที่ว่างพอดีเลยซึ่งเป็นคนที่เพิ่งลุกออกไปเมื่อสักครู่และพนักงานก็รีบเร่งเก็บถาดและจานให้อย่างรวดเร็วว่องไว เพราะต้องรีบทำความสะอาดให้ลูกค้าคนต่อไปนั่งทานอาหารได้ และผมกับแม่ก็มาถึงโต๊ะที่พนักงานเพิ่งทำความสะอาดเสร็จ คุณลูกค้าเชิญนั่งได้ค่ะ เมื่อวางถาดเสร็จแม่นั่งรอเดี๋ยวผมไปเอาซอส ช้อน มีด ซ้อม ก่อนนะครับ  เด็กชายกล่าว เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยผมกับแม่จึงนั่งทานไก่เคเอฟซีอย่างอร่อย      มีความสุขจัง และคิดว่านี่สิ่งที่ผมปราถนามาตลอดเรื่อยมาแล้ววันนี้มันก็เป็นจริงแล้ว ระหว่างที่ผมนั่งทานไก่แล้วพลางครุ่นคิดไปเรื่อยจนอาหารบนโต๊ะหมดลง คิณจ่ะอิ่มยังลูกเสียงแม่พูดขึ้น อิ่มแล้วครับไก่ทอดเคเอฟซีอร่อยมากๆเลย แต่ลุกขึ้นจากโต๊ะกำลังจะเดินออกจากร้านเคเอฟซี สายตาผมก็มองไปเห็นป้ายรับสมัครพนักงานเคเอฟซีพร้อมด้วยสวัสดิการมากมายสำหรับพนักงาน น่าสนใจจัง แม่ครับเราไปถามพนักงานดีกว่าว่ายังรับสมัครพนักงานใหม่อยู่หรือเปล่าครับ แม่ผมก็ยิ้มและเห็นด้วย พนักงานหนุ่มหล่อจ้องมาที่ผมอีกครั้ง จะสมัครงานทำงานกับเคเอฟซีต้องทำยังไงครับผมถามพนักงานหนุ่ม หนุ่มหล่อยิ้มหวานให้เด็กชาย รอสักครู่นะครับเดี๋ยวผมเรียกผู้จัดการให้ พนักงานหนุ่มหล่อก็หายไปสักครู่  แอ๊ด ประตูก็เปิดออกเป็นผู้ช่วยผู้จัดการร้านผู้หญิงตัวเล็กๆเดินออกมากล่าวทักทายผมกับแม่ สวัสดีค่ะ พร้อมกับบอกถึงรายละเอียดให้ผมฟัง แต่ลูกของดิฉันยังอายุไม่ถึง 18 ปีสมัครได้ไหมคะ แม่กล่าว      น้องสมัครได้ค่ะ ทางเรารับตั้งแต่อายุ 15 ปีขึ้นไป แต่ว่าถ้าน้องยังอายุไม่ถึง 18 ปีต้องสมัครเป็นพนักงานพาร์ททามไปก่อนนะคะ ต้องรอจนอายุครบ 18 ปีถึงจะสมัครเป็นพนักงานประจำร้านได้ค่ะ สนใจเขียนใบสมัครวันนี้เลยไหมคะ แต่ถ้ายังไม่สะดวกวันนี้ไม่เป็นไรค่ะ น้องเอาเอกสารพร้อมกับใบสมัครมาให้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ ผู้ช่วยผู้จัดการกล่าว ผมยิ้มแก้มปริที่จะได้มีรายได้ช่วยครอบครัวอีกทาง ขอบคุณครับผมกล่าว แล้วเดินออกไป สายตาผมเหลือบไปเห็นพนักงานหนุ่มหล่อที่ยิ้มหวานให้ผมอีกครั้งก่อนออกจากร้าน  โอ๊ะตายจริงตอนนี้ 3 ทุ่มกว่าแล้วนี่นาลืมดูเวลาเลย แม่ของผมพูดพลางดูนาฬิกาที่ข้อมือ พ่อต้องรออยู่แน่ๆเลยลูก กลับกันเถอะครับแม่ดึกมากแล้วจริงๆ เด็กชายกล่าววันนี้ช่างดีจังเลยผมบอกกับตัวเอง พร้อมกับเดินมาถึงป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้าม ผมกับแม่ขึ้นรถเมล์สายเดิม แล้วเดินกลับมาถึงบ้าน แม่เปิดประตูแล้วเห็นพ่อก็นั่งดูโทรทัศน์รออยู่จริงๆ แม่กับคิณกลับดึกจัง พาลูกไปกินไก่ทอดเคเอฟซี น่ะค่ะ อ่อ แหนมที่พ่อให้ซื้อได้แล้วค่ะ ดีจังเลยนะพ่อเอ่ยชมแม่ ส่วนผมก็นั่งดูโทรทัศน์ข้างๆพ่อที่เอามือลูบหัวอย่างเอ็นดู คิณดึกแล้วนะลูกรีบเข้านอนเถอะจ่ะ ห้องนอนลูกอยู่ชั้นบนนะแม่เตรียมปูผ้าบนเตียงไว้ให้แล้ว แม่ครับตอนนี้ผมยังไม่ง่วงเลยอยากดูหนังต่อ ไม่ได้จ่ะคิณต้องรีบเข้านอนได้แล้วนะลูก ก็ได้ครับผมตอบเสียงเนือยแล้วเดินขึ้นบันไดเข้าห้องนอน ตึ๊บ ตึ๊บ เด็กชายกระโดดขึ้นเตียง แล้วนอนครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมาพร้อมกับในร้านเคเอฟซีวันนี้ด้วย แล้วก็ผล็อยหลับไป  ก๊อก ก๊อก คิณๆ ตื่นยังลูก เสียงของคุณแม่เคาะประตูเรียกผมแต่เช้าตรู่ ผมทำท่างัวเงียขยี้ตา บิดขี้เกียจ ตื่นแล้วครับแม่ แต่ทำไมตอนเช้าเรายังคิดเรื่องนี้อยู่เลยนะ แต่ว่าแปลกจังเช้านี้ทำไมรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกมีความสุขมากขึ้น เพราะตั้งแต่ผมจำความได้ผมไม่เคยมีความสุขขนาดนี้มาก่อนเลย แล้วผมจะจำเรื่องราวดีดีในวันนี้ตลอดไปครับ  เด็กชายนั่งยิ้มอยู่บนเตียงแต่หารู้ไม่ว่างานใหม่ที่กำลังไปสมัครกำลังจะทำให้ชีวิตไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เอื้องกุหลาบกระเป๋าเปิด

                                                                  ( Photo by  http://board1.trekkingthai.com/board/show.php?forum_id=18...